Książka o doświadczaniu przemocy wśród dzieci i nastolatków – jak reagować, zapewniać wsparcie oraz dbać o bezpieczne środowisko – przewodnik i 10 opowieści terapeutycznych osób, które poradziły sobie z trudnościami w relacjach rówieśniczych i przemocą w szkole, na podwórku i w cyberprzestrzeni.

U małych dzieci następuje intensywny, aż zapierający dech w piersiach, rozwój mózgu, co nie pozostaje bez wpływu na ich życie emocjonalne i nastrój. Są okresy, gdy z każdą sekundą w dziecięcej głowie powstają nowe połączenia między milionami neuronów. W pierwszych latach życia rozwija się np. ciało migdałowate, dwie niewielkie struktury mózgu, które odpowiadają za automatyczne reakcje emocjonalne oraz bardziej zaawansowana część ludzkiego mózgu – płat czołowy, który przez całe dzieciństwo będzie jeszcze dojrzewał.

W pierwszych miesiącach życia dziecięce „wrota przywiązania” stoją otworem. Osoby wrażliwie troszczące się o dziecko w tej delikatnej fazie stają się głównymi figurami przywiązania – czyli osobistymi faworytami niemowlęcia. Zazwyczaj są to matka i ojciec. 

Jak nauczyć się komunikować złość w taki sposób, by była ona konstruktywna dla otoczenia, informowała o naszych granicach i bardziej łączyła, niż izolowała? Jak ma wyglądać złość, żeby była dla innych do przyjęcia? Często zadaję to pytanie rodzicom na moich warsztatach. Za każdym razem jestem zaskoczona, jak bardzo rodzicielskie odpowiedzi są do siebie podobne!

Czy poród już się zaczął? Wcale nie tak łatwo odpowiedzieć na to pytanie, a jednocześnie nie da się go pominąć, ponieważ każda z mam oczekujących dziecka będzie musiała je sobie w którymś momencie zadać. Od tego, jakiej odpowiedzi udzieli (sobie i innym), będzie wiele zależało. W tym rozdziale postaramy się znaleźć konkretne wskazówki, które pomogą ocenić sytuację.

Emocje można podzielić na dwie kategorie związane ze sposobem ich odczuwania – na przyjemne oraz trudne. Trudne emocje informują nas o niespełnionych potrzebach. Potrafią – jak złość i strach – zmobilizować nas do działania i zmiany sytuacji na taką, w jakiej owe potrzeby będą miały szansę realizacji. Kiedy zaś nasze potrzeby są spełnione, informują nas o tym przyjemne emocje. Wzmacniają one nasze przyszłe dążenia do dalszego ich zaspokajania.